| 1 | |
HStAOrient5a: 19v ḫvāh oldı. Behrāma salṭanet müsellem olıcaq niçe rūzgār // kām‑rān olub āḫir es̱nā‑i şikārda bir gūruñ ardınca // tekāpūy ėdüb giderken bir cüzʾī balçıqlu şūr‑i āba düşüb // atı ve gendüyi nā‑bedīd etdi. Şiʿr: [hezec: – – v / v – – v / v – – v / v –] Bahrām ki ū gūr garaftī // hama-sāl Müddet‑i // salṭanet sāl 23. Yezdicerd bin Behrām ġāyet‑i luṭfından Yezdicerd‑i Bezm // dėrler[di]. Civānlıqda nihāyet‑i belādet ile muttaṣıf idi ḥattā // bir gün üstādı ʿāciz olub qābil‑i qabż degüldür dėyü // Behrāma yeʾs‑i ḫaberin vėrüb bā‑ḫuṣūṣ bu ḥamāqat ile // bir duḫtere ʿāşıq‑i dil‑bestedür dėdi. Behrām şād olub // eyitdi: Qabūl‑i feyże ʿāşıq olduġı delīldür ṣādıqdur // dėyüb ḫıfyeten maʿşūqa ṭarafından ʿişve vü nāzı efzūn // qıldurdı. Āḫir Yezdicerd āteş‑i ʿışqla zer gibi ḫāliṣü l‑cevher // ve sezā‑vār‑i tāc u efser oldı. Müddet‑i salṭanet sāl [19] ve penç // māh. Hürmüz bin Yezdicerd büyük birāderine ġalebe ėdüb mülki // alub āḫir maġlūb olub emr‑i ber‑ʿaks oldı Pervīz // bin Yezdicerd melik‑i ʿādil idi. Yolında ḫaṣmları çāh qazub // ġafletle düşüb helāk oldı. Müddet‑i salṭanet [sāl 26]. Belāş // bin Fīrūz salṭanet sāl 4. Qubād bin Fīrūz anuñ ʿaṣrında |